Op school en tijdens bijlessen komen we soms kinderen tegen die zichzelf niet echt de moeite waard vinden. Ze zeggen dat ze zichzelf dom vinden, lelijk zijn, niet goed kunnen sporten, en waar je zo niet al onzeker over kunt zijn.

Als puber is een onzeker periode wellicht normaal en gezond, maar het lijkt ons zo fijn als kinderen op de basisschool nog gewoon onbezorgd gelukkig kunnen zijn. Iedereen met z’n eigen bijzonderheden en talenten.

De onvolprezen koningin van de kindergedichten, Annie MG Schmidt, heeft
daar een mooi versje over geschreven, ‘Stekelvarkentjes wiegelied’. Ik weet nog goed hoe dit thuis voorgelezen werd, wellicht begreep ik het niet helemaal maar de sfeer van het gedicht kwam zeker over.

Suja, suja Prikkeltje, daar buiten schijnt de maan

Je bent een stekelvarkentje, maar trek het je niet aan.

Je bent een stekelvarkentje, dat heb je al begrepen

De leeuwen hebben manen en de tijgers hebben strepen

En onze tante eekhoorn heeft een rode wollen staart

Maar jij hebt allemaal stekeltjes en dat is zo veel waard

En dat is zo veel waard.

Slaap, mijn kleine Prikkeltje, dan word je groot en dik

Dan word je net zo’n stekelvarken als je pa en ik.

Het olifantje heeft een slurf, de beren hebben klauwen

De papagaai heeft veren, van die groene, van die blauwe

En onze oom giraffe heeft een hele lange nek

Maar jij hebt allemaal stekeltjes en dat ik ook niet gek

En dat is ook niet gek

Suja, suja Prikkeltje, het is al vrees’lijk laat

Je bent het mooiste stekelvarken dat er maar bestaat

De poezen hebben snorren en daar kunnen zij mee spinnen

De koeien hebben horens en de vissen hebben vinnen

En onze neef de otter heeft een bruin fluwelen jas

Maar jij hebt allemaal stekeltjes die komen nog te pas

Die komen nog te pas

Voor alle onzekere kinderen op de wereld, leuk om eens samen met je kind te lezen voor het slapengaan, veel plezier!